Misschien weten jullie het en zo niet dan toch: Henry en ik hebben al 33 jaar een lat-relatie. Oftewel: wij zijn 33 jaar verloofd. En nee... we gaan niet trouwen. Voor de nieuwelingen, dit zijn wij:
We waren met de nachttrein naar Wenen gereisd in 2022, om onze 30 jarige verloving te vieren in de Weense Opera. Wat een feest was dat! Daar hebben we deze foto gemaakt.
Maar dit terzijde. Nu... ook even over het afgelopen weekend. We zaten allebei een beetje in de lappenmand. Ik had een rotsmak gemaakt *klabam* voorover: AU! Heb blauwe plekken en een gekneusde rib, maar niks gebroken. En Henry was snotverkouden. Dat schiet dus allemaal niet op.
Maar we hoeven niet altijd veel te doen. Gewoon ergens een kopje koffie drinken vinden we al heel leuk. Henry woont in Mokum, dus koffietentjes zat. Bij hem om de hoek, je kunt er bijna naar toe rollen, is heerlijke koffie te krijgen.
Het heet Orloff en ik denk, dat we er al 30 jaar komen...
Het café heeft een prima terras, heel prettig. En binnen is het heel gezellig: een beetje bruin café. Soms spreken we er vrijdags af, als ik naar Mokum kom. Want een IJ-wit biertje smaakt nergens zo lekker als in een bruin café. De IJ-brouwerij is verderop, in de molen. Ook met een lekker terras trouwens.
Maar onze voorkeur om het weekend te beginnen gaat naar de IJ-witjes bij café Orloff, mét bitterballen!
Zaterdag zijn we, op weg naar Haarlem, via Wester-Amstel gereden. Een mooie buitenplaats aan de Amstel. Daar hebben we heerlijk rondgelopen, op een bankje onze lunch opgegeten, naar de vogeltjes geluisterd en stiekum daslook geplukt en opgegeten.
Simpel en toch eenvoudig... Zo is ons weekend meestal. Niet spectaculair, wat sommige mensen denken...
Gewoon fijn!