Vloedlijnen

Ooit beheerde ik een blauwe maandag een peutercrèche, in een lokaal in de school waar Roosje naar de basisschool ging.  Het was niet echt mijn ding, maar ik heb het toch wel leuk gehad. Ik moet aan één van de kindjes denken, Basje. Hij had astma en zijn moeder kreeg het advies van een longarts om vaak langs de vloedlijn te lopen en dan schelpjes te zoeken.

Dat zou zijn luchtwegen ten goede komen, vanwege de zoute lucht. Nou... ik heb het nergens op het www gevonden, maar wel altijd onthouden.

Met mijn vriendin loop ik regelmatig langs de vloedlijn. Lekker de schoenen uit en lopen maar! Splitsj splatsj... 

De kunstenaar, waar ik het vorige week over had: Martha Astrain, heeft ook wel wat met de vloedlijn. Ik vond van haar aardig wat vloedlijnschilderijen: een stuk of 18.

Hier zijn er een paar:

Ik zou wel mijn schoenen uitdoen, maar allez... het ziet er leuk uit.

Deze ook, met de voetjes splitsj splatsj door de vloedlijn:

Of er gewoon in gaan zitten. Ook lekker en je hoeft niet meer te bukken:

En zo heeft ze nog meer schilderijen met dit onderwerp gemaakt. Leuk wel. Het spreekt me aan, omdat ik zelf regelmatig langs de vloedlijn loop...

Met Jacoba bijvoorbeeld, een keer op 1 december, dus niks te schoentjes uit...

Maar deze dan weer wel... Ook in de winter denk ik. Ik was pas ziek geweest en voelde me heerlijk vrij in de vloedlijn.

Maar dit wél! Ik denk in het voorjaar. Voor het eerst de schoenen uit en je lekker vrij voelen...

Zo fijn, dat ik er zo dichtbij woon. Ik fiets er naar toe en hop! Lekker spetteren... Ik heb ook altijd geluk!

Vorige week was het ook raak. Het was heerlijk weer en het zeewater... zooooooo lekker!