Gerda YD
Voor de powesie op vrijdag ga ik een tijdje terug in de tijd. De tijd, dat Gerda YD nog leefde, een Gentse vrouw, die ook een weblog had:
Klik daar maar even op en dan zul je zien wie het was: Gerda YD. Een lekker gek mens, dat ik verscheiden malen heb mogen ontmoeten.
.jpg)
Maar... dit blogje gaat niet echt over Gerda YD, maar over een reactie die zij eens bij een van mijn blogjes schreef. Dat blogje ging over het eerste terrasje van het jaar. En Gerda YD vond er een gedichtje over:
Door het streven
En het zoeken
Van een stormwind
In een melkglas
Raak je lager
Dan de wal
Of in vrije
Vrije val
Maar misschien ook
Zul je stijgen
Op het warme
Van de lucht
Op het leuke
Van een klucht
Door het mooie
Van de dag
Door een gulle
Gulle lach
© michiel mulder
Gerda YD: hoewel, het was misschien een melkglas maar er zat zeker en vast iets anders in, hé?
*wink, big smile*
Leuk was dat van Gerda, dat ze haar reacties zo goed als altijd beëindigde met: "wink, big smile"
Ik mis haar wel een beetje: dat gekke, die humor, die prachtige foto's en de blogjes over architectuur...
Wil je het over powesie hebben, komt Gerda YD plotsklaps boven water.
Als dát zou kunnen! Dat zou geweldig zijn, maar helaas... al weer 6 jaar geleden, dat ze overleed...
Reacties
ik heb haar en haar blog niet gekend
kan me voorstellen dat je zo haar banner zegt een " stoorsenioor " mist
wat is nu weer een powesie voor iets ?
geniet de dag
Als je erover na gaat denken zijn er al best heel veel webbies overleden,
Bijzondere inspirerende mensen...
Wim uit Spanje om er maar een te noemen,
Jij blijft nog heel.lang bloggen hé, tot je 120 bent, en je belofte ingelist hebt.... eerder laat ik je niet gaan 🤣🤣 wink wink gerdiaanse big smile ❤️
Een gulle vrouw.
Ze had een geweldig oog voor architectuur.
En voor mensen..
Een mooi eerbetoon.
Ja zo ontvallen er ons heel wat...de oude garde dubt uit.
Leuk dat je dit gedichtje nu plaatst...zolang erover gesproken wordt horen ze er toch nog bij :)