Powesie op vrijdag: De muze en het heelal
Weer een oud boekje gepakt in de serie "Blind Gepakt":
.jpg)
Een boekje uit een serie, waarin verzamelingen gedichten, uitgegeven ten behoeve van jonge mensen ter gelegenheid van de boekenweek door de vereeniging ter bevordering van de belangen des boekhandels. Jawel: vereeniging met twee e's...
Dit boekje: De muze en het heelal kwam in 1959 uit. Ik was toen 13. Jemig... ook jong nog om al zo'n boekje te kopen! Ik denk, dat mijn vader het gekocht heeft: voor elk kind eentje?! Ik heb 11 van die "De Muze en.." boekjes, voor ieder jaar 1. Dus op mijn 23ste ben ik gestopt met kopen. Of is de uitgever gestopt met uitgeven.
Dit specifieke boekje bevat gedichten over licht en duister. Over aarde, zon, maan en sterren. En over ruimtevaart...
Ik heb een gedicht van Hans Andreus uitgezocht, omdat het het kortste gedicht uit het boekje is. Zoals je weet houd ik niet van die ellenlange gedichten...
.jpg)
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht
Ik lig languit in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen
te zingen van het licht dat op en om mij ligt.
Ik lig hier duidelijk zeer duidelijk lig zonder
te weten hoe of wat ik lig alleen maar stil
ik weet alleen het licht van wonder boven wonder
ik weet alleen maar alles wat ik weten wil
Hans Andreus - liggen in de zon
Tot slot enkele titels van de andere "Muze" boekjes:
De Muze en het kind
De Muze en het meisje
De Muze en de dieren
Fijne dunne boekjes vol fijne gedichten
Reacties
leuk dat je die boekjes nog hebt
fijn zitten lezen een beetje uit de zon
geniet de dag
Mijn ouders hadden ook zo'n serie, helaas zijn ze verkocht met de rest van de inboedel dus ik heb niets geërfd. Maar zelf wel gedichtenbundels gekocht, van Starink en Willem Wilmink, Japanse haiku's
( over kort gesproken), en Keats.
Op de Waterlooplein markt, waar ik woon, één Muze boekje teruggevonden: De muze en de seizoenen.
Daar staat een gedichtje in van Vasalis, het heet Appelboompjes, en begint zo:
Op een recht, zwart kousenbeen,
dunne rokjes opgeheven,
Dansend in de vroege regen
en de tuin voor zich alleen, staan twee jonge appelbomen.
Mooi hè?
Ik heb ze niet allemaal maar deze wel.
A poem
should happen to you
like cold water
or a kiss
Fijn weekend.
De boekjes zijn uit 1960 en 1961. Je brengt blogland in beweging.
de enige oude boekjes die ik nog heb zijn mijn lievelings- sprookjes-boeken
Fijn Weekend en hier is een @->- voor je.
Love As Always
Dimario
En zo zie je.... waar bewaren weer heel goed voor is loutje
Fijn weekend ❤️
Leuk dat je er zo zuinig op bent geweest.
Fijn weekend