Toen ik gisteren op weg naar huis over het Houtmanpad liep zag ik de witte waterlelies in bloei en ik dacht meteen aan het gedicht over de witte waterlelie van Frederik van Eeden.
De waterlelie
Ik heb de witte waterlelie lief
Daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in het licht
Rijzend uit donker-koelen vijvergrond
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart
Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer.
Van Frederik van Eeden.
Uit de bundel: Enkele verzen 1898
Frederik van Eeden vond de waterlelie zo mooi, dat hij die als embleem gebruikte. Op al zijn boeken liet hij het afdrukken...
En deze zag ik gisteren dus:
Wonderschoon...
.jpeg)
22 opmerkingen:
Ze zijn natuurlijk ook prachtig als ze in bloei staan. Een gedicht waard.
mogge Marlou
ja het zijn schitterende bloemen , ongeacht de kleur
die hebben dat gedicht zeker verdiend
geniet de dag
Prachtig gedicht en ze verdienen het ook. Wij hebben nu bloemen in de vijver , zó mooi en ze zijn een studie waard!
Een hele eer voor deze wonderschone waterlelie...
Ik maakte heel toevallig ook een foto van een waterlelie. Een witte in Artis. Gisteren. En later nog een roze. Maar dat gedicht kende ik niet. Hoe passend!
In woord en beeld een prachtig blogje, Marlou.
De waterlelie in onze vijver doet het dit jaar ook erg goed.
Prettig weekend.
De witte waterlelie, móét welhaast zelfstandig kunnen denken, kunnen redeneren..
Ze voelt feilloos aan wanneer zij zich moet ontplooien,
en ook weet zij wat dat met ons, de mensen, doet..
Denk ik..
Ja Henry! Dat is een stijlfiguur dacht ik, ik heb het vroeger op school gehad bij De vos Reynaerde: dieren, planten en mineralen woorden en gedachten toedichten.
Bijvoorbeeld: Ik droomde dat ik langzaam leefde, langzamer dan de oudste steen, van Vasalis.
Weet alleen niet meer hoe dat heette, iemand?
Gevonden bij haar geschiedenis op Wikipedia Het heet Personificatie.
Vind die ook zo mooi...koning onder de bloemen
Oh ja! Dankjewel, Ferrara.
Een mooie ode aan de watarlelie, zij verdient dat ook hoor!
Wij allen willen een waterlelie zijn.
Volwassen zijn, en dan stralen..
Wij zoeken aandacht, schoonheid, soulmates..
Riet zegt: zoveel schoonheid….
Volgens mij heet het gedicht van Vasalis ,,Tijd,,
verleden week ben ik gaan wandelen op de wijers in zonhoven en daar lagen ook veel lelies in het water,
het is echt fijn om te zien
...Fijn weekend en hier is een @->- voor je...
Mooi altijd die waterlelies, mijn zus heeft er ook een stel in haar vijver.
Mooi zijn ze. Ben ook altijd blij als ze in mijn mini-vijver gaan bloeien. Roze.
Ik vind ze altijd iets sprookjesachtig hebben. Zou niet eens verbaasd zijn als ik er opeens een elfje op zou zien zitten.
Al die tijd vroeg ik mij af: wat doen lelies op het wateroppervlak? En nu weet ik het: ze peinzen, en wenst niet meer. Waterlelies doen me denken aan hun sprookje in de Efteling, wat niet eerlijk is, want de lelies waren er eerder dan het sprookje. Het gedicht is wonderschoon. Oh, als wij toch een waterlelie konden zijn. Dikke liefs ♥
Hier heel veel waterlelies. Veel meer dan vorig jaar en ik vind ze prachtig. Net als het gedicht.
Een reactie posten