Op zoek naar een vrouw in de kunst kwam ik niemand minder dan Charlotte Salomon tegen.
Voordat ze door de nazi's werd vermoord verbeeldde Charlotte Salomon haar leven in 800 schilderijen.
Leben? Oder Theater? is de titel van het totale werk. Een verdrietig werk, maar ook een romantisch werk en heel spannend...
In 1943 overhandigde zij haar kunstwerk Leben? Oder theater? in een paar koffers aan een kennis en kort nadat zij dat had gedaan is ze in een van de concentratiekampen in Duitsland vermoord.
.jpeg)
Ik heb het volledige kunstwerk een tijd geleden mogen bewonderen in het Joods Historisch Museum, die "Leben? Oder theater" een aantal weken in huis had en tentoonstelde, Het heeft toen heel veel indruk op me gemaakt. Eigenlijk was het een autobiografische beeldroman over haar leven.
.jpeg)
De gouaches werden in het Joods Historisch soms wel drie rijen hoog opgehangen, met haar teksten erbij zodat het geheel eigenlijk als een stripverhaal te lezen was.
Toen haar moeder, tante en nog 5 femilieleden in 1940 zelfmoord pleegden had haar opa tegen haar gezegd: Jij zult de achtste zijn.
Maar zover wilde Charlotte het niet laten komen. Zij koos voor iets waanzinnig bijzonders en begon aan "Leben? Oder theater?"
.jpeg)
Het gehele kleurrijke werk gaat over haar jeugd in Berlijn, de suïcides binnen de familie en haar moeizame verhouding met haar opa. Maar vooral... over haar Grote Liefde Alfred, wiens gezicht ze misschien wel 1000 keer geschilderd heeft... en die ze een pseudoniem heeft gegeven: Daberlohn.
.jpeg)
.jpg)
.jpeg)
11 opmerkingen:
Ja, met je 80ste mag je wel een heel mooi cadeau krijgen. Het is tenslotte ook enorm geluk zo oud te worden.
Ik heb een cursus vrouwen in de kunst gedaan. En daarin werd Charlotte niet besproken. Dat vond ik heel raar. Nou ja ook weer niet zo raar, het zijn natuurlijk keuzes die zo'n docent maakt
Ik ken alleen haar portret dat jij laat zien. Interessant blog.
Dank je...
Wel mooi, dat jij haar in ieder geval wel kent...
Ik ken het boek en de historie. Kreeg het boek van mijn vader en ik heb het later doorgegeven aan mijn Joodse schoondochter. Een heel bijzonder en indrukwekkend verhaal. Charlotte heeft zich zelf aan de Gestapo aangegeven, waardoor ze in een concentratiekamp terecht kwam en werd vermoord. Ook een vorm van zelfmoord? Haar schilderingen en teksten heeft ze gelukkkig eerst in veiligheid gebracht. Een prachtig geschenk voor je 80ste verjaardag!
ha die Marlou
ik ben niet thuis in kunst
maar wat een vreselijk lot trof deze kunstenares :(
rustige middag groet
Interessant blog over deze Duitse kunstenares.
Dat is pas echt kunst.
Dat is wat anders dan "Ich brauch Tapetenwechsel" .
Ik kende dit verhaal. Heeft zoveel indruk op me gemaakt. Het blijft bijzonder hoe mensen hun leven hebben kunnen leven ondanks alle invloeden van buitenaf.
Love As always
Dimario
Riet zegt: ik ben er stil van
Een reactie posten