Webbies

Van onze geliefde, helaas te jong gestorven, Gerda YD heb ik het woord: Webbies overgenomen. Zij noemde ons zo, omdat we bij elkaar "op bezoek" komen: op bezoek in ons weblog. 

Maar... sommige Webbies heb ik ook in het echt leren kennen. Gerda YD woonde in de buurt van Gent en één keer per jaar ging ik naar haar en haar man Guido toe. Met de trein, een ommelandse tocht, maar ik had het er voor over.


"I'm a very tough, but a nice chick with a licence to click! *wink, big smile"

Guido is een geweldige kok en hij schotelde me altijd allerlei heerlijke gerechten voor. Gerda YD was klein en mager. Ik weet niet hoe het kwam, dat ze zo klein en mager bleef met die kookkunsten van Guido.  

Ik mis haar eigenlijk best wel! 

En dan hebben we Dienie! https://klaproosweblog.blogspot.com/  Hoe het kwam weet ik niet meer, maar op een dag ben ik naar Deurne gereisd. Dat krijg je zo met die Webbies: die ga je opzoeken! Dienie kwam me van het station afhalen en het klikte meteen! Met haar heb ik altijd veel lol. Lekker wandelen met de jongens en lekker eten en keten... Wat een fijne vriendin is dat geworden. Ze krijgt binnenkort een nieuwe knie en ik mag haar niet aansteken met mijn gehoest en geproest, dus helaas moet ik mijn bezoek afzeggen. Komt nog wel weer!


De jongens van Dien!

En dan is daar Sjoerd: https://www.bvision.nl/ Hij woont in Limburg in de mijnstreek. Hij heeft het vaak over de mijnen gehad. Werkte zijn vader daar niet? 

Omdat ik het schilderij "De mijnwerker" had van Toorop (geen echte!) heb ik dat naar hem toegebracht. Was dat met de trein? Nee, ik denk met de auto. Leuk was dat. Ook wij zijn inmiddels in het echie bevriend geworden.


Verder denk ik, dat ik iedere Webbie persoonlijk ken, maar dat is natuurlijk niet echt zo. Van Mieke krijg ik zo nu en dan post, Bertiebo is ooit eens naar een concert van Malle Babbe geweest en bijna iedere dag komen er wel een paar "op bezoek". Ook zijn Henry en ik een keertje bij Sjanne op de koffie geweest, in Ilpendam.

En daar doe ik het voor... Voor alle Webbies: Kakelino, John, Karel, Afanja, Edward, Dorien (helemaal uit Denemarken) en Philfff (Frankrijk) Hemelsgroen, Ferrara. Voor Ger, Haba, Marthy. Voor DiMario, Helene en Irene en Tine. Oh jeee... ik ben vast een Webbie vergeten.

Nou... voor wie dit leest: ik doe het ook voor jou!! Heb het goed vandaag en hou het goed!

Reacties

Haba zei…
Goede morgen, ja je noemt een hele serie webbies en ook ik hed de meeste van hen gekend. Dat Gerda er niet meer is, blijft een groot gemis, dat zal voor Guido zwaar blijven, aan zo'n gemis wen je nooit, dat ervaar ik ook (bijna dagelijks) Ik wens je een fijne dag toe, geniet ervan en knuffel iedereen die belangrijk voor je is.
Mirjam zei…
Dat klinkt heel gezellig! Ik bezoek vanuit het verre zuiden wekelijks en soms dagelijks, digitaal een aantal mensen. Even lezen hoe het hen vergaat, even reageren...
In het echt gaat niet lukken gezien de afstand, maar wat is het wereldwijde web dan handig, toch?
די מריו zei…
Toch bijzonder, sommige mensen kom je al zo lang langs dat je zoveel van ze weet. Toch bijzonder. En als je geen webbie bent, dan zul je het soms ook niet begrijpen.

Love As always
Dimario
Mooi verhaal over je contacten met andere webbies. Ik heb er ook verschillende in real life mogen leren kennen. Ook bij mij lopen sommige contacten al bijna 20 jaar.
Henry zei…
Ja, mooi..
En naarmate je, zo nu en dan, te weten komt wat de ander beweegt, wordt je steeds milder, zachter; ook voor jezelf.
klaproos zei…
Ja lieve loutje, er zijn in de jaren dat ik blog al heel wat mensen overleden... het is een deel van het echte leven hé, jammer genoeg dat wel.
Ik ben erg blij dat je destijds bij me op bezoek kwam op weblog, anders had ik jou en Henry nooit ontmoet, dat zou pas ,n gemis zijn.
Maar gelukkig, volgende week ben jij weer tintelfris en gezond, en zingen we samen weer de paddenstoelen uit de grond🥰
Heerlijk, ik.verheug me er op ❤️
Rebbeltje ★ zei…
Tot nu toe pas 1 webbie (Karel) in het echt ontmoet...maja genoeg anderen en grote familie.
Vandaag vier ik mijn verjaardag dus lekker druk daarmee
Geniet je Webbies
Wat leuk dat jij mijn "webbie" bent ;-)
Ger zei…
Leuk om te lezen dat jij zo’n mooie mensen hebt leren kennen via je blog en die je zelfs in het echie hebt mogen ontmoeten.Dergelijke fijne ervaringen en herinneringen heb ik ook ondervonden in mijn eerste dertien blogjaren.
Toen ik noodgedwongen niks meer kon op dat blog en aan een nieuwe “Hoorn Des Overvloeds” begon is het bloggen nooit meer geworden wat het was.Het zij zo…😌
Hoop dat je snel mag herstellen van die vervelende verkoudheid!
Lieve groet,
Ger
Ik ken geen webbies persoonlijk, wel merk ik dat er een vrij trouwe groep webbies is die mijn blog volgen en reageren, net als een aantal lezers. Ik vind het bloggen daardoor zo leuk. Er is een lezeres die ik wel persoonlijk ken, wij spreken zo'n twee keer per jaar af en dat is ontzettend gezellig. Misschien komen er nog meer ontmoetingen, ik sluit het niet uit.
Sjoerd zei…
Je was destijds samen met Henri en met de auto. De litho van Jan Toorop is overigens echt.
Marthy zei…
Ja, ook ik heb al verschillende mensen persoonlijk ontmoet en met sommige een goed contact. In mijn huidige situatie krijg ik veel liefde en steun van de blogwereld. Dat is toch prachtig.
Lutje zei…
mij ken je natuurlijk niet persoonlijk, maar ik kom hier ook al jaren, en je mr aap is mijn favoriet
Een @->- voor je.
Edward McDunn zei…
Wat een leuk blog, het is eigenlijk één grote familie hè?
Ik heb tot nu toe, 1 webbie persoonlijk ontmoet, en dat is best wel leuk.
Tine de Jong zei…
Echt een heel leuk blog (zijn ze van jou altijd wel) en de blogs van Gerda lees ik ook nog zo af en toe. Er zijn er veel die ik ook mist daar ze ook niet meer in leven zijn. Persoonlijk ken ik er ook geen, maar het schept en geeft daarbij toch ook een band met elkaar door de blogs en reacties daarbij. En zo af en toe een mail contact. Wil jou Marlou ook bij deze bedanken dat je reactie(s) heb achter gelaten bij de nieuwe en ook oudere schrijfsels eens bezoekt. Heel veel groetjes hierbij van mij. Tine
Bloggers en webbies zijn een deel van het echte leven, hè? Ik prijs me rijk dat ik Dien heb ontmoet. Mensen gaan echt in je hart zitten. We worden een beetje familie. Jij maakt me altijd blij met je blog, appjes en post. Het voelt als een toegift, een cadeautje. Elke keer weer ♥
Dikke liefs.

Populaire posts