Een haikoot

Meestal doe ik een greep in mijn poëzieverzameling op de vrijdag, maar vandaag doe ik het vandaag. Ja, logisch toch?!

Het gaat over een haiku. Meestal gaan die kleine gedichtjes over de natuur. Maar Kees van Kooten maakte ze op zijn manier en overal over: Haikoot noemde hij ze.

Nu moet je weten, dat ik een Franse webbie heb: Philfff. Kijk maar hier:  https://philfff.blogspot.com/

Zij had in een leuk blog gevraagd aan haar lezers of ze een handgeschreven gedicht wilden insturen. 

Het schijnt, dat het beter is voor je hersenen om iets met de hand te schrijven. (Daarom schrijf ik Henry dan ook elke week een brief. En hij mij. Dat doet ons goed! Maar dit terzijde.)

Dus ik heb een handgeschreven haiku aan Philfff gestuurd.

Het gedicht dat ik stuurde is een haikoot. Kees van Kooten maakte samen met Wim de Bie dertien scheurkalenders, tussen 1973 en 1986. En daarvoor heeft Kees van Kooten 575 Haikoots gemaakt. Ik vond ze bijna allemaal geweldig. Ik heb er  dan ook heel wat van bewaard. Het zijn vergeelde papiertjes geworden...

De vorm van het hart

ziet er heel anders uit dan

de vorm van een hart

Zien ze zo gezond

omdat ze de dochters van

de groenteman zijn?

Mijn hark zette zijn

tanden in een regenworm

Twee kropen er weg.

Ik vind ze stuk voor stuk geweldig!

En Philfff: bedankt voor de inspiratie!